تاکنون مقالات متنوعی پیرامون استراتژی های یادگیری برنامه نویسی ، ویژگی‌های یک برنامه نویس خوب، سطح درآمد برنامه نویسان زبان‌های مختلف و … منتشر کرده‌ایم اما کمتر به موضوع مهمی همچون «استراتژی های نوشتن یک رزومه ی خوب به عنوان برنامه نویس یا توسعه دهنده» پرداخته شده است؛ خیلی اوقات برنامه نویسان توانمندی را می‌بینیم که فقط و فقط به خاطر عدم داشتن دانش کافی در زمینه ی نوشتن یک رزومه ی خوب، قادر به یافتن شغل مناسب خود نیستند و فرصت های شغلی را یکی پس از دیگری از دست می‌دهند. در همین راستا، در این مقاله قصد داریم به این موضوع بپردازیم که یک برنامه نویس چگونه می‌تواند روزمه یی بنویسد که آب دهان مدیر اچ آر شرکت های برنامه نویس را به راه اندازد!
پیش از هر چیز به یاد داشته باشیم که رزومه ی ما را ممکن است افرادی با موقعیت های شغلی مختلف مورد بررسی قرار دهند؛ لذا ضروری به نظر می‌رسد که به گونه یی رزومه ی فنی خود را بنویسیم که بتواند نظر مساعد تک تک ایشان را برآورده سازد. به طور مثال، اولین کسی که ممکن است رزومه ی شما را بررسی کند، منشی شرکت است. وی کلیه ی رزومه هایی که برای شرکت ایمیل شده و یا از طریق فرم استخدام ارسال می‌شوند را پرینت کرده تا در اختیار سایر همکاران قرار دهد (برای مزاح، گاها مشاهده می‌شود که اگر این فرد خانم مجردی باشد، به قصد یافتن یک کیس خوب برای ازدواج نیم نگاهی به سال تولد متقاضی، میزان حقوق مد نظر و … می‌اندازد و اگر هم آقای مجردی باشد، پیش از هر چیز قیافه ی فرد متقاضی را برانداز می‌کند تا ببیند که آیا کیس خوبی برای ازدواج است یا خیر!)
سپس رزومه ها به دست کارشناس/مدیر منابع انسانی -یا بهتر بگوییم سرمایه های انسانی- می‌رسد که وی بایستی بررسی کند ببیند آیا رزومه ی دریافتی ارزشش را دارد که برای مصاحبه دعوت شود یا خیر. چنین فردی معمولاً فردی غیر فنی است و چیزی از برنامه نویسی سر درنمی آورد و در صورتی که رزومه ی شما را به نوعی ارزشمند تلقی کرد، رزومه را برای لایه ی بالاتر مدیریت ارسال می‌کند.
سپس رزومه ها به دست مسئول اصلی استخدام می‌رسند که معمولاً فردی فنی است و در صورتی که رزومه ی شما بتواند نظر مساعد وی را جلب کند، شما یا برای مصاحبه ی تلفنی و یا مصاحبه ی حضوری دعوت خواهید شد.
حداقل اطلاعات شخصی را ارائه دهید
اولین بخش در هر روزمه یی مربوط می‌شود به اطلاعات شخصی ما؛ در این بخش می بایست حداقل اطلاعات شخصی همچون نام و نام خانوادگی، عکس (حتما سعی کنید از آخرین عکس خود و آن هم با کیفیت بسیار بالا استفاده کنید)، راه‌های ارتباطی مثل تلفن ثابت، تلفن همراه و ایمیل، وضعیت تاهل، وضعیت سربازی (برای آقایان) و مهم‌تر از همه تاریخ و محل تولد را بیان کنیم.
نکته ی مهمی که در ارتباط با عکس رزومه وجود دارد این است که اما خیلی آدم خوش تیپی نیستید و یا از ظاهر خوبی برخوردار نمی باشید، توصیه می شود که اصلا عکس خود را در رزومه قرار ندهید چرا که بسیار از افراد عقلشان به چشمشان است و ممکن است به سادگی از روی ظاهر تصمیم گیری کرده و شما را به جلسه ی مصاحبه دعوت نکنند اما زمانی که به مصاحبه دعوت شدید، با زیبایی درونی خود -که همان دانش بالای برنامه نویسی است- می توانید سنگ خود را حق نمایید!
مهارت های کلیدی خود را در معرض دید قرار دهید
این که شما فلان پروژه را با فلان فناوری با استفاده از فلان رویکرد برنامه نویسی به انجام رسانده اید، خیلی برای مدیران منابع انسانی شرکت های فناوری دلچسب نیست؛ در واقع وقتی ما قصد داریم رزومه یی گیرا به عنوان یک برنامه نویس تهیه کنیم، پیش از هر چیز می بایست روی مهارت ها و توانمندی‌های کلیدی خود تمرکز کنیم.
به یاد داشته باشید هر چیزی را که جزو مهارت های خود به حساب آورید، در روز مصاحبه بر علیه خودتان استفاده خواهد شد. مثلاً اگر بگویید به فلان زبان یک آشنایی نسبی دارید اما این در حالی است که صرفاً یک Hello World با آن زبان نوشته‌اید، شاید فرد مصاحبه کننده شما را در روز مصاحبه در شرایط دشواری قرار دهد تا دانش شما در آن زبان یا فناوری خاص را تست کند. به طور مثال، لیست زیر کمک چندانی به رزومه ی شما نخواهد کرد:
- پرل (۷ سال سابقه)
- جاوا (۲ سال سابقه)
- لینوکس (۵.۵ سال سابقه)
- اف تی پی (۸ سال سابقه)
- اس کیو ال (۵ سال سابقه)
کسانی که درگیر فرایند استخدام در شرکت های برنامه نویسی هستند لیست هایی این چنین به کرات دیده اند لذا ارائه ی چنین لیستی، کاری از پیش نخواهد برد. در واقع چیزی که در ارتباط با لیست کردن مهارت های فنی می بایست به خاطر داشته باشیم این است که صرفاً ادعا نکنیم که چه مهارت هایی داریم، بلکه سعی کنیم ادعاهای خود را ثابت کنیم (که البته این کار دشواری است!) به طور مثال، اگر یک برنامه نویس پی اچ پی هستیم، می‌توانیم این مهارت خود را این‌گونه توصیف کنیم:
زبان برنامه نویسی PHP: تسلط به زبان برنامه نویس پی اچ پی و آشنایی کامل با آخرین ویژگی‌های ارائه شده در نسخه ی PHP 7.0؛ تجربه ی کار با فریم ورک های مطرح زبان پی اچ پی همچون Cake، Laravel و Zend؛ مسلط به Unit Testing؛ مسلط به سیستم مدیریت پایگاه داده ی MySQL؛ تجربه ی کدنویسی OOP بیش از پنج سال؛ آشنایی کامل با معماری نرم افزاری MVC و …
سایر مهارت ها
برخی از افراد جویای کار هستند که هر گونه مهارتی که دارند را در رزومه ی خود درج می‌کنند که این کاری بس اشتباه است. به طور مثال، بنده به کرات مشاهده کرده‌ام که برخی متقاضیان مهارت های کار با آفیس، ویندوز، نصب نرم افزار، آنتی ویروس ها و … را جزو مهارت های کلیدی خود می‌آورند. در واقع آوردن چنین مواردی در رزومه نه تنها کمکی به بهبود آن نمی‌کند بلکه می‌تواند تأثیری منفی هم روی فردی که رزومه را مطالعه می‌کند داشته باشد. پس تحت هیچ عنوان در رزومه برنامه نویسی خود چنین عناوینی را ذکر نکنید.
از خود تعریف و تمجید نکنید
در بسیاری از رزومه ها مشاهده می‌کنیم که افراد جملاتی همچون «با بیش از ۱۰ سال سابقه ی درخشان به عنوان برنامه نویس ارشد»، «کاملا حرفه یی در زمینه ی …» و غیره در رزومه ی خود می‌آورند که خبر ناراحت‌کننده این است که با توجه به این که اکثر متقاضیان کار در مورد مهارت های خود غلو می‌کنند و در رزومه ی خود بیش از آن که مهارت هایشان را بنویسند، آمال و آرزوهایشان را درج می‌کنند، برخی از مدیران منابع انسانی نسبت به گونه جملات آلرژی پیدا کرده و دیدن این دست جملات را یکی از نشانه‌های عدم دعوت کردن فرد برای مصاحبه در نظر می‌گیرند.
اول مهارت ها بعد تحصیلات
خوشبختانه صنعت فناوری به‌خصوص برنامه نویسی و توسعه ی نرم‌افزار به شکلی است که تعداد قابل توجهی از کسانی که در این حوزه چه در داخل و چه در خارج مشغول به کار هستند، تحصیلات آکادمیک ندارند (بر اساس یک نظرسنجی توسط استک اورفلو، چیزی در حدود ۵۰ درصد از فعالان این حوزه تحصیلات آکادمیک ندارند که نگارنده ی این مقاله نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد.)
لذا بیشتر شرکت های برنامه نویس بیش از آن که به تحصیلات فرد توجه کنند، مهارت ها و توانمندی هایش را مد نظر قرار می‌دهند و شاهد این ادعا هم این که کمتر فارغ التحصیل دانشگاهی را می‌توان یافت که به محض گرفتن مدرک، آماده ی ورود به بازار کار باشد (جالب است بدانید که بنده چند بار گول مدرک فوق لیسانس نرم‌افزار افراد متقاضی را خورده و ایشان را به استخدام درآوردم که در نهایت همکاری مان به بیش از یکی دو ختم نشد!)
این که می‌گوییم خیلی روی تحصیلات خود تمرکز نکنید، اصلاً بدان معنا نیست که تحصیلات هیچ ارزشی به رزومه ی شما اضافه نمی‌کند بلکه اگر به طور مثال شما از یک دانشگاه تراز اول فارغ التحصیل شده باشید و آن هم با معدل خوب، می‌تواند تا حدودی دید فرد مصاحبه کننده را به شما دستخوش تغییر سازد اما اگر فرد مصاحبه کننده آدم کار کشته یی باشد، به طور حتم ارزش زیادی برای مدرک تحصیلی شما قائل نخواهد شد (لازم به ذکر است که سرتیفیکیت های آموزشگاه‌های خصوصی هم نوعی مدرک تحصیلی اند که خیلی از ارزش زیادی برخوردار نمی باشند.)
اطمینان حاصل کنید که مهارت های شما با تجربیات کاری تان همخوانی دارند
بهترین حالت ممکن آن است که تجربیات کاری شما با مهارت های فعلی تان همخوانی داشته باشند؛ به عبارت دیگر، در صورتی وزن رزومه ی شما زیاد می‌شود که شما از مهارت های خاصی برخوردار باشید و مهم‌تر از آن، در زمینه ی آن مهارت ها دارای تجربه ی کاری مفید باشید.
فرض کنیم که تسلط به زبان برنامه نویسی روبی و فریم ورک روبی آن ریلز جزو یکی از مهارت های شما است اما زمانی که بحث تجربیات کاری شما به عنوان یک توسعه‌دهنده به میان می‌آید، می‌بینیم که شما بیش از آن که با زبان روبی روی فریم ورک روبی آن ریلز کد زده باشید، با زبان جاوا روی فریم ورک اسپرینگ کدنویسی کرده‌اید و همین می‌شود که مهارت کدنویسی شما در زبان روبی، از اعتبار کمی برخوردار خواهد شد.
رزومه ی خود را خلاصه و مفید بنویسید
گاهی اوقات رزومه هایی را می‌بینیم که مثلاً ۷ الی ۸ صفحه پر هستند از جزئیاتی که اصلاً برای استخدام شدن در موقعیت شغلی توسعه دهندگی ضروری نمی باشند؛ اصلاً فکر نکنیم که رزومه هرچه طولانی‌تر باشد، شانس دعوت به مصاحبه بالا می‌رود بلکه برعکس، ممکن است فردی که مسئول بررسی اولیه ی رزومه ها باشد اصلاً حوصله ی بررسی چندین صفحه خزئبلات را نداشته باشد و اصلاً چنین رزومه یی به مصاحبه دعوت نشود! در واقع فردی که به رزومه ها نگاهی می اندازه صرفاً ۳۰ الی ۴۰ ثانیه وقت صرف می‌کند تا نگاهی کلی به جزئیات رزومه بیندازد. به نظر می‌رسد که بسته به تجربه ی فرد متقاضی کار، ۱ الی ۲ صفحه برای یک رزومه ی حرفه یی مناسب باشد.
فرمت رزومه
متأسفانه خیلی از افرادی که اقدام به نوشتن رزومه می‌کنند، حداقل های نگارش یک رزومه که همان ساختار روزمه است را نمی‌دانند. عدم استفاده از فونت مناسب (چه برای رزومه های فارسی و چه برای رزومه های انگلیسی)، اندازه ی فونت خیلی ریز یا درشت، عدم توجه به فضای منفی (فضای منفی به فضای سفیدی گفته می‌شود که می بایست قبل و بعد از پاراگراف ها، فاصله ی متن از حاشیه و … قرار گیرد) و غیره باعث می‌شوند که یک «حس اولیه» نامطلوب از رزومه ی شما و مهم‌تر از آن «خودتان» در فردی که روزمه ی شما را بررسی می‌کند ایجاد شود.
اگر رزومه ی خود را انگلیسی می نویسید، بهتر آن است که از فونت‌های Sans-serif به جای فونت‌های Serif استفاده کنید (به طور کلی، منظور از فونت‌های سنس سریف فونت هایی است همچون Arial که حروف زاویه دار نیستند و فونت هایی همچون Times که حروف دارای زائده‌هایی می باشند، اصطلاحاً Serif نامیده می‌شوند.) در واقع استفاده از فونت‌های سریف یک حس قدیمی بودن، خشک بودن، نوستالژی و … می‌دهند و این در حالی است که فونت‌های سنس سریف بیشتر حس جوانی، اسپرت، پویایی و … القاء می‌کنند.
بسته به حجم اطلاعاتی که در هر صفحه قرار می‌دهید، به نظر می‌رسد که اندازه ی فونتی برابر با ۱۲ الی ۱۴ پیکسل مناسب باشد چرا که اندازه ی فونت بسیار ریز و یا درشت، دارای تأثیرات منفی روی فردی که رزومه را مطالعه می‌کند خواهد داشت.
جدای از این مباحث، یکی از مهم‌ترین چیزهایی که در نوشتن روزمه توجه کافی به آن نمی‌شود، شیوه‌های نگارش فارسی/انگلیسی است؛ در واقع بسیاری رزومه ها را می‌توان یافت که اگر روزمه را به یک معلم اول ابتدایی نشان دهیم و از وی بخواهیم که رزومه را همچون یک املاء تصحیح کند، نمره یی بیش از ۱۵ یا ۱۶ به رزومه نخواهد داد که همین مسأله می‌تواند از لحاظ روانی فرد مصاحبه کننده را نسبت به شما بدبین کند.
در عین حال، می‌بینیم بسیاری از برنامه نویسانی که اصرار دارند رزومه ی انگلیسی خود را برای شرکت های برنامه نویسی ارسال کنند و این در حالی است که پایه یی ترین اصول نگارش زبان انگلیسی را نمی‌دانند!
به طور کلی، چه برای روزمه های فارسی و چه برای روزمه های لاتین، از شخص دیگری بخواهید که روزمه را برای هرگونه غلط املایی بازبینی کند؛ زمانی که ما خودمان چیزی را می نویسیم و چند بار از روی آن می‌خوانیم، مغزمان واژگان غلط را با معادل های درستشان اشتباه گرفته و اصلاً متوجه نمی‌شویم که دارای غلط املایی هستیم لذا به سادگی از روی این‌گونه موارد عبور می‌کنیم (به طور مثال، اگر این مقاله را به دقت بررسی کنید، می توانید چندین قلت املایی در آن یافت کنید اما این در حالی است که این مقاله حداقل ۳ بار توسط نویسنده بازبینی شده است!)
امروزه سبکی از طراحی رزومه باب شده که بیشتر مختص طراحان گرافیک و فرانت اند کارها است به این شکل که مهارت های کاری، تجربیات و … را در قالب نمودار و تصاویر گرافیکی در معرض دید کارفرمایان قرار می‌دهند که به نظر می‌رسد این سبک طراحی رزومه ی خلاقانه برای این قشر کاملاً مناسب بوده اما در عین حال، کمکی به برنامه نویسان و توسعه دهندگان نکند.
نکته ی دیگری که در طراحی رزومه می بایست مد نظر قرار داده شود، نامگذاری فایل رزومه است. تحت هیچ عنوان رزومه ی خود را با فرمت آفیس ورد ارسال نکنید چرا که در اکثر مواقع، پس از باز کردن فایل ممکن است فونت مورد استفاده ی شما روی سیستم فرد موجود نباشد، رزولوشن مانیتور فردی که رزومه ی شما را مشاهده می‌کند به گونه یی باشد که رزومه به هم ریخته نمایش داده شود و …
برای این منظور، حتماً فایل پی دی اف رزومه ی خود را ارسال کنید اما در نامگذاری فایل دقت کنید. بسیاری از رزومه هایی که به دست شرکت های برنامه نویسی می‌رسد نام هایی همچون Resume.pdf و یا My Resume.pdf و … دارند. بهتر است فرمتی حرفه یی همچون behzad-moradi-resume-1395.pdf که شامل نام و نام خانوادگی، ماهیت فایل و تاریخ باشد استفاده کنید.
سوابق شغلی
متأسفانه یا خوشبختانه در حوزه ی آی تی کمتر کسی را می‌توان یافت که بیش از ۳ الی ۴ سال در یک شرکت ثابت بماند. برخی از متقاضیان جویای کار بر این باورند که اگر لیست بلند بالایی از شرکت های مختلف را در رزومه ی خود بیاورند و ذکر کنند که در آن‌ها مشغول به کار بوده‌اند، این برایشان یک نقطه ی قوت محسوب می‌شود اما واقعیت امر آن است که اگر فردی که مسئول بررسی رزومه ها است از هوش و ذکاوت کافی برخوردار باشد، می‌داند که تغییر محل کار یک متقاضی به نوعی نشان از مشکلی دارد؛ یا این فرد از حداقل میزان سازگاری با تیم برخوردار نیست که دائماً مجبور به تغییر شغل است و یا به دلیل عدم برخورداری از مهارت های کافی، دائماً وی را اخراج می‌کنند.
پس داشتن سابقه ی کاری در ۲ شرکت مختلف -مثلا ۳ سال در یکی و ۲ سال در دیگری- به مراتب بهتر و ارزشمندتر از داشتن سابقه ی کاری نهایتاً ۱ ساله در چندین شرکت مختلف است حتی اگر شرکت های تراز اولی باشند!
در صورتی هم که سوابق شغلی کوتاه مدتی مثلاً چند ماهه دارید و دلیل کوتاه مدتی همکاری شما این بوده که به عنوان مشاور و … همکاری کرده اید، حتماً این موضوع را ذکر کنید چرا که در غیر این صورت، این ایماژ ایجاد می‌شود که یا شما پس از چند ماه قطع همکاری کرده‌اید و یا شرکت مد نظر پس از چند ماه عذر شما را خواسته است.
در ضمن توجه داشته باشید که مثلاً اگر مدتی یک کار پاره وقت در یک دفتر فنی داشته‌اید یا در یک پیتزا فروشی کار کرده‌اید، ذکر کردن این شغل اصلاً کمکی به وزین شدن رزومه ی شما نمی‌کند.
علاوه بر ذکر نام شرکت هایی که در آن‌ها کار کرده‌اید به همراه تاریخ و مدت فعالیت در آن شرکت، حتماً توضیحی در مورد کارهای شاخصی که در آن شرکت انجام داده‌اید نیز ارائه دهید؛ مهارت های به کار گرفته شده در آن شرکت + چالش هایی که پیش رو داشته‌اید را حتماً ذکر کنید.
در زندگی زمان هایی برایمان پیش می‌آید که چند ماهی بیکار می‌شویم و این بیکاری زمانی که اقدام به نوشتن رزومه می‌کنیم خود را به خوبی نشان خواهد داد. برای یک برنامه نویس، بیکار بودن اصلاً نباید معنا و مفهومی همچون بیکاری برای سایر حرفه ها داشته باشد بلکه این مدتی که نتوانسته‌ایم در جایی مشغول به کار شویم را می بایست همچون فرصتی برای توسعه ی مهارت های فردی در نظر بگیریم و زمانی که در رزومه ی خود سوابق شغلی را درج می‌کنیم، تحت هیچ عنوان نمی بایست از واژه ی «بیکار» برای یک بازه ی زمانی استفاده کنیم بلکه بایستی از اصلاح «جویای کار» استفاده نماییم که دارای بار معنایی به مراتب مثبت تری است. برای مثال، یک سابقه ی شغلی فرضی را که اصول فوق در آن رعایت شده باشند را در ادامه می آوریم:
شرکت برنامه نویسان جوان (از ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۵)
سمت: برنامه نویس ارشد پی اچ پی
فناوری های مورد استفاده: زبان برنامه نویسی پی اچ پی، زبان اس کیو ال، سرورهای اختصاصی لینوکس، متودولوژی اسکرام، سیستم کنترل نسخه ی گیت، فریم ورک های لاراول و کیک پی اچ پی، جاوا اسکریپت و آگولار جی اس.
شرح وظایف: برنامه نویس ارشد پی اچ پی در پروژه های اتوماسیون اداری و ERP با استفاده از متودولوژی اسکرام برای شرکت های متوسط و بزرگ خصوصی و دولتی به همراه مدیریت پروژه های مختلف و تیم های برنامه نویسی. علاوه بر این، در ماژول نویسی برای فریم ورک محبوب لاراول و انتشار آن‌ها در گیت هاب به صورت اپن سورس به صورت پاره وقت فعالیت داشته‌ام. آموزش لایبرری آنگولار جی اس به صورت «دوره های حین خدمت» برای سایر برنامه نویسان نیز از جمله ی دیگر فعالیت‌های بنده در شرکت برنامه نویسان جوان بوده است.
کارهای شاخصی که در این شرکت انجام داده ام: از جمله ی مهم‌ترین کارهایی که در شرکت برنامه نویسان جوان انجام داده‌ام می‌توان به طراحی سی ام اس کاملاً OOP و MVC اختصاصی شرکت برای پروژه های کوچک و متوسط با استفاده از فریم ورک لاراول اشاره کرد که این مسأله سرعت توسعه ی نرم‌افزار تیم را به طرز قابل توجهی ارتقاء بخشید. علاوه بر این، در تحلیل دیتابیس پروژه های بزرگی که در آن واحد بیش از ۱۰۰ هزار کوئری برای سرور ارسال می‌شوند نیز مشارکت داشته به طوری که ساختار جدید به طرز قابل توجهی در Uptime سرور و زمان پاسخگویی به درخواست ها اثربخش واقع شد.
به طور کلی، پیشینه ی شغلی برنامه نویسان برای مدیران منابع انسانی در فرایند استخدامی بسیار حائز اهمیت است. انتخاب درست شرکت هایی که قرار است در آن ها کار کنیم، در آینده ی کاری ما بسیار مهم هستند.
از مسائل حاشیه یی شدیداً حذر کنید
برخی متقاضیان هستند که تمایل شدیدی دارند تا یکسری مسائل حاشیه یی را وارد رزومه ی خود کنند که از آن جمله می‌توان به دیدگاه‌های سیاسی، مذهبی، پیشینه ی خانوادگی، علائق فردی و … اشاره کرد. این دست اطلاعات بیش از آن که کمک به فرایند استخدامی شما کنند، می‌توانند منجر به از دست دادن یک فرصت شغلی شاید خوب شوند!
علائق و سرگرمی‌های شما
برخی از کسانی که رزومه می‌نویسند، اقدام به نوشتن هرگونه علاقمندی، سرگرمی و … در مورد خود می‌کنند؛ به طور مثال، به راحتی می‌توان نمونه‌هایی از رزومه هایی را مشاهده کرد که مثلاً فرد نوشته است که علاقمند به «گذشت و گذار در جاده ی چالوس»، «خواندن کتاب‌های علمی-تخیلی» و … است و یا از جمله ی دیگر علائق اش می‌نویسند که علاقمند به شرکت در فعالیت‌های خیریه و کمک به افراد ناتوان جسمی است.
این گونه اطلاعات کمک زیادی به فرایند استخدامی شما نمی‌کنند مگر آنکه مرتبط با کاری باشند که انجام می‌دهید. به طور مثال، اگر یکی از علاقمندی های شما شرکت در فعالیت‌های خیریه است به این شکل که اصول برنامه نویسی را به افراد کم بضاعت از لحاظ مالی تدریس کنید، این می‌تواند یک برگ برنده در رزومه ی شما محسوب شود؛ به عنوان مثالی دیگر، می‌توان به مطالعه ی آزاد اشاره کرد. مثلاً اگر به جای خواندن کتاب‌های علمی-تخیلی، در زمان آزاد خود سورس کد پروژه های اپن سورس در گیت هاب را مطالعه می‌کنید، باز هم این می‌تواند به عنوان یک برگ برنده محسوب شود.
نشان دهید که شما یک «گیک» به معنای واقعی کلمه هستید
شرکت های آی تی علاقه ی زیادی به استخدام کردن گیک ها دارند؛ برای گیک می‌توان از زوایای مختلفی، تعریف‌های متفاوتی منظور کرد اما اگر بخواهیم یک تعریف نسبتاً جهان شمول از گیک داشته باشیم، بایستی بگوییم که:
به طور کلی Geek به فردی با رفتارهای غیر متعارف گفته می‌شود اما امروز در حوزه ی فناوری، به فردی متخصص گفته می‌شود که کارش را نه به خاطر کسب درآمد، بلکه به خاطر عشق به آن کار انجام می‌دهد و همین اشتیاق به کار باعث می‌شود که برای یادگیری و پیشرفت شب و روز نشناسد!
اگر پس از مطالعه ی رزومه ی شما، کارشناس منابع انسانی بتواند برچسب «گیک» روی شما بزند، شانس این که برای مصاحبه دعوت شده و در آن شرکت مشغول به کار شوید بسیار بالا خواهد بود اما گیک شدن هم به همین راحتی ها نیست!
یک گیک در پروژه های اپن سورس مشارکت می‌کند، باگ ریپورت می‌کند، گاهی اوقات برای دل خودش اسکریپت می‌نویسد، توییت های تحسین برانگیز و تأثیر گذار می‌کند، مطالعه ی آزاد دارد، وبلاگ نویسی می‌کند، از امتحان کردن فناوری های جدید اصلاً ترسی به خود راه نمی‌دهد و … در واقع اگر از همین امروز تصمیم بگیرید که رفتار گیک منشانه یی داشته باشید، شاید بتوانید چند سال دیگر خود را یک گیک به معنای واقعی کلمه بنامید!
شبکه‌های اجتماعی
در شرکت های اینترنشنال، در فرایند استخدام حتماً پروفایل متقاضی را در شبکه‌های اجتماعی مختلف و یا وبلاگ شخصی فرد تست می‌کنند تا متوجه شوند وی پیرامون چه مسائلی پست منتشر می‌کند اما این در حالی است که این قضیه خیلی در ایران جا نیفتاده است؛ به هر حال در صورتی که وبلاگی دارید که در آن مقالات فنی می نویسید، حتماً به وبلاگ خود لینک دهید چرا که از دید مدیران منابع انسانی، وبلاگ نویسی فنی یک مزیت محسوب می شود.
در میان شبکه‌های اجتماعی، شبکه ی اجتماعی LinkedIn از اعتبار بسیار بیشتری در مقایسه با سایر شبکه‌های برخوردار است. اگر پروفایل لینکدین شما صرفاً شامل یک عکس و توصیفی خلاصه در مورد خودتان است، بهتر است که اصلاً آن را معرفی نکنید اما اگر دارای کانکشن های زیادی در لینکدین هستید، افرادی زیادی مهارت های شما را ایندورس کرده‌اند و به طور کلی یکی از کاربران فعال این شبکه ی اجتماعی می باشید، خوب است که آدرس پروفایل لینکدین خود را در رزومه تان بیاورید.
در ساخت پروفایل لینکدین، به خاطر داشته باشیم که به محض ساخت یک پروفایل جدید در لینکدین، این شبکه ی اجتماعی یک لینک پیش‌فرض مثلاً به صورت https://ir.linkedin.com/in/۱۲۲۳۳۴۵۷۶ در اختیار ما قرار می‌دهد اما این در حالی است که ما می‌توانیم این لینک را ویرایش کرده و اصطلاحاً آن را User Friendly تر کنیم و به صورت مثلا https://ir.linkedin.com/in/behzadmoradi در آوریم (حتماً لینک هایی به صورت دوم را در رزومه ی خود درج کنید.)
شبکه ی اجتماعی دیگری که می‌تواند تا حد زیادی گویای شخصیت شما باشد، توییتر است. این که شما چه کسانی را در این شبکه ی اجتماعی فالو می‌کنید و فالورهای شما نیز چه کسانی هستند تا حد قابل توجهی می‌تواند گویای شخصیت فنی شما در فضای آنلاین باشد. اگر توییت های Cheap در توییتر منتشر می‌کنید و یا کسانی را که دنبال می‌کنید جزو آدم‌های Cheap یی هستند، باز هم توصیه می‌کنیم که اصلاً آدرس پروفایل توییتر خود را در رزومه نیاورید چرا که ممکن است به ضرر شما تمام شود.
گیت هاب هم که سایت نام آشنایی برای تمامی برنامه نویسان به‌خصوص آن‌هایی که علاقمند به گیت و فعالیت‌های اپن سورسی هستند می‌باشد. در صورتی که در پروژه های مختلف اپن سورسی مشارکت دارید و یکی از اعضای فعال گیت هاب هستید، حتماً آدرس پروفایل خود را ذکر کنید اما اگر تایم لاین کامیت های شما پاک پاک است، باز هم توصیه می‌کنیم که قید معرفی این سایت را هم در رزومه ی خود بزنید.
رزومه ی فارسی یا انگلیسی؛ مسأله این است!
به عقیده ی بنده، برنامه نویسی که یک تسلط نسبی به زبان انگلیسی نداشته باشد را اصلاً نمی‌توان برنامه نویس نامید. ما برای خواندن مستندات زبان‌های برنامه نویسی، جستجو در گوگل، سؤال پرسیدن یا جواب دادن در استک اورفلو و … نیاز به زبان انگلیسی داریم اما این که رزومه ی خود را به زبان فارسی بنویسیم یا انگلیسی، خود جای بحث دارد. در واقع نوشتن روزمه به زبان انگلیسی هم نقاط قوت خود را دارا است و هم نقاط ضعف اش را!
برای مزاح، به طور مثال اگر قصد استخدام شدن در یک شرکت دولتی را دارید، بایستی بدانید که معمولاً آدم‌های بی‌سوادی در شرکت ها و ارگان های دولتی در راس امور هستند و ممکن است به دلیل عدم داشتن دانش زبان انگلیسی، با رزومه هایی که به انگلیسی نوشته شده‌اند برخورد مناسبی از خود نشان ندهند (حتی ممکن است روزمه ی انگلیسی شما مخصوصاً اگر فرمت خوانایی نداشته باشد و فونت آن هم ریز باشد را با چک پرینت پرینتر اشتباه کرده و در سطل ذباله بیاندازند!)
به نظر می‌رسد که اگر از دانش کافی در نوشتار زبان انگلیسی برخوردارید و می‌توانید یک رزومه ی حرفه یی به زبان انگلیسی بنویسید، حتماً ۲ نسخه از رزومه ی خود تهیه کرده -یکی فارسی و دیگری انگلیسی- و هر دو نسخه را برای شرکت های جویای برنامه نویس ارسال نمایید. در این صورت، حتماً بایستی توجه داشته باشید که اطلاعات هر ۲ نسخه باید دقیقاً یکسان باشند که در غیر این صورت، یک نکته ی منفی تلقی خواهد شد.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.